Του Λίνου Υφαντή,
Ο χώρος της Αγίας Τριάδας Αγρινίου ήταν μια καινούργια ουσιαστικά περιοχή στον Αστικό Ιστό της πόλης στις αρχές του 1900. Ήταν ιδιοκτησία του Προύχοντα Μεγαπάνου Γαλάνη, ο οποίος την αγόρασε από τον Μεχμέτ Αγά Πασιόπουλο και κατά πάσα πιθανότητα τον 18ο αιώνα έγινε το ξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας, ύστερα από τη βύθιση της Αγίας Τριάδας Μαύρικα ( https://www.agrinionews.gr/agia-triada-agrinioy-o-naos-ypirche-to-1801-choro-mechmet-aga-pasopoyloy/).
Στη συνέχεια ο Μεγαπάνος Γαλάνης την πούλησε στην Ιερά Μονή Προυσσού, από την οποία απέσπασε ο Δήμος Αγρινίου το 1841 μετά την απελευθέρωση. Ο χώρος παρέμεινε χωρίς όνομα με μόνο σημείο αναφοράς το νέο ξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας ( το παλαιό ήταν ήδη κατεστραμμένο το 1801, όπως φαίνεται στα συμβόλαια μεταξύ Μεγαπάνου Γαλάνη και Ιεράς Μονής Προυσσού). Αρχές του 20ου αιώνα ξεκίνησε η αποπεράτωση του σημερινού Ναού της Αγίας Τριάδας, η οποία ολοκληρώθηκε το 1906. Λίγο πριν την αποπεράτωση του Ναού το 1901 προτείνεται από τον τότε Δήμαρχο Αγρινίου Γεώργιο Μπαϊμπά να ονομαστεί “Πλατεία Διαδόχου” ο χώρος γύρω από την εκκλησία, ο οποίο ς αναφέρονταν στον τότε πρωτότοκο γιο του Βασιλιά Γεωργίου Α΄Κωνσταντίνο. Η πρόταση όμως του Μπαϊμπά ουδέποτε προχώρησε. Ο χώρος της Αγίας Τριάδας που μετέπειτα προστέθηκε πράσινο παρέμεινε ανώνυμος. Το 1959 είχε προταθεί η μικρή πλατεία που ενώθηκε στις αρχές της οδού Μακρή ως “Πλατεία Βενέδικτου”.
Αν περνούσε η πρόταση του Μπαϊμπά, η πλατεία της Αγίας Τριάδας θα ήταν η μοναδική που θα έφερνε το όνομα Βασιλέα στην πόλη του Αγρινίου.
Με πληροφορίες από:
Εφημερίδα “Ηχώ του Αγρινίου”, 1902.