Του Δημήτρη Θεοδωράκη.
Αγαπητή συντακτική ομάδα του ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS.
Ονομάζομαι Δημήτρης Θεοδωράκης και είμαι κάτοικος Ιωαννίνων. Εδώ και αρκετά χρόνια επισκέπτομαι τον Μύτικα και είναι ένα μέρος που λατρεύω. Πέρυσι μάλιστα αγοράσαμε με την οικογένεια μου μια γκαρσονιέρα και με την πρώτη ευκαιρία περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας στο όμορφο μέρος σας, χειμώνα-καλοκαίρι.
Σας παραθέτω εδώ το κείμενο επώνυμα, αν θεωρείτε ότι μπορεί να χωρέσει σαν σχόλιο και να είναι ευανάγνωστο, θα το ανεβάσω εκεί. Πραγματικά θέλω να το διαβάσουν όσο περισσότεροι γίνεται.
Με εκτίμηση
———————————-
Αγαπητοί συμπολίτες, με αφορμή την κουβέντα που γίνεται για το πάρκινγκ και τα τροχόσπιτα θα ήθελα να παραθέσω μερικές σκέψεις μου. Δεν υπάρχει θεωρώ διάθεση σύγκρουσης από κανέναν. Υπάρχει μόνο διάθεση συνύπαρξης και εποικοδομητικής συζήτησης για θέματα σεβασμού, τόσο προς τον συνάνθρωπο όσο προς το περιβάλλον, γι’ αυτό θα σας παρακαλούσα να το διαβάσετε μέχρι τέλους.
Καλό θα ήταν να γνωρίζουμε τι αναφέρει κάθε νόμος πριν τον επικαλεστούμε. Στην παρούσα φάση, και με τις τελευταίες τροποποιήσεις, η στάθμευση επιτρέπεται και κατά τις διατάξεις του άρθρου 34 του ΚΟΚ, σε ισχύ από το 1999 για 24 ώρες, «…Στις κατοικημένες περιοχές απαγορεύεται η στάθμευση ρυμουλκούμενων, τροχόσπιτων και σκαφών, πέραν από 24 συνεχείς ώρες. Η στάθμευση αυτών μπορεί να πραγματοποιείται σε κατάλληλους περιφραγμένους χώρους που ορίζονται από τους οικείους δήμους ή κοινότητες…». Δηλαδή αυτό που «πήραν πίσω» από την πρόσφατη διάταξη είναι ότι η στάθμευση επιτρέπεται αλλά για 24ώρες.
Επίσης η σχετική διάταξη έρχεται ουσιαστικά να αναφέρει το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ( άρθρο 10 ν. 392/1976 και άρθρου 7 ν. 4276/2014) σύμφωνα με το οποίο «απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες». Δηλαδή αυτό που γινόταν και γίνεται με τις εγκαταστάσεις τροχόσπιτων ήταν παράνομο από το 1976 άσχετο αν υπήρχε και υπάρχει η γνωστή σε όλους μας ελληνική ανοχή.
Γαλλία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Γενικά απαγορεύεται, ιδιαίτερα σε προστατευόμενες περιοχές, κοντά σε ακτές και φυσικά μνημεία.
Στάθμευση: Επιτρέπεται σε δημόσιους χώρους χωρίς ειδική σήμανση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν γίνεται χρήση εξωτερικού εξοπλισμού (π.χ. τέντες, τραπέζια). Πολλές κοινότητες προσφέρουν «aires de service» για σύντομες στάσεις, ενώ το πρόγραμμα «France Passion», παρέχει δωρεάν διανυκτερεύσεις σε αγροκτήματα και οινοποιεία.
Γερμανία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Απαγορεύεται βάσει περιβαλλοντικών νόμων.
Στάθμευση: Επιτρέπεται η διανυκτέρευση σε χώρους στάθμευσης για αποκατάσταση της οδικής ικανότητας, χωρίς χρήση εξωτερικού εξοπλισμού.
Σουηδία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Το δικαίωμα «Allemansrätten» επιτρέπει την ελεύθερη διαμονή στη φύση, αλλά δεν ισχύει πλήρως για τροχόσπιτα.
Στάθμευση: Η διανυκτέρευση επιτρέπεται για έως 24 ώρες σε δημόσιους χώρους, εκτός των προστατευόμενων περιοχών.
Ολλανδία – Λουξεμβούργο.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Απαγορεύεται αυστηρά, με υψηλά πρόστιμα.
Στάθμευση: Επιτρέπεται μόνο σε επίσημα καθορισμένους χώρους στάθμευσης για τροχόσπιτα.
Ελβετία – Αυστρία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Απαγορεύεται, αλλά σε ορισμένες περιοχές υπάρχει ανοχή.
Στάθμευση: Επιτρέπεται η διανυκτέρευση σε χώρους στάθμευσης για αποκατάσταση της οδικής ικανότητας, χωρίς χρήση εξωτερικού εξοπλισμού.
Ιταλία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Απαγορεύεται, ειδικά σε εθνικά πάρκα και δασικές περιοχές.
Στάθμευση: Επιτρέπεται σε δημόσιους χώρους χωρίς ειδική απαγόρευση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν γίνεται χρήση εξωτερικού εξοπλισμού. Υπάρχουν επίσης «aree di sosta» για τροχόσπιτα.
Ισπανία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Απαγορεύεται αυστηρά, με πρόστιμα που ποικίλλουν ανά περιοχή.
Στάθμευση: Επιτρέπεται σε καθορισμένους χώρους «áreas de autocaravanas» με βασικές παροχές. Η χρήση εξωτερικού εξοπλισμού θεωρείται κάμπινγκ και μπορεί να επιφέρει πρόστιμα.
Πορτογαλία.
Ελεύθερο κάμπινγκ: Απαγορεύεται, ιδιαίτερα σε προστατευόμενες περιοχές και παράκτιες ζώνες.
Στάθμευση: Επιτρέπεται για έως 48 ώρες ανά δήμο, εκτός αν υπάρχει τοπική απαγόρευση.
Η χρήση εξωτερικού εξοπλισμού δεν επιτρέπεται.
Με μικρή αναζήτηση που έκανα στο ίντερνετ, φαίνεται πως σχεδόν σε όλες τις προαναφερόμενες χώρες υπάρχουν ειδικοί χώροι όπου μπορεί να εγκαταστήσει κανείς το τροχόσπιτό του (campers stop) με όλες τις απαραίτητες περιβαλλοντολογικές προδιαγραφές.
Αν θέλουμε λοιπόν να μάθουμε κάτι από αυτήν την κουβέντα είναι τα εξής:
1. Θα πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα από την πολιτεία για την διαμόρφωση ειδικών χώρων (camper stop) για την εγκατάσταση τροχόσπιτων σε όλες τις περιοχές που υπάρχει ενδιαφέρον. Θα πρέπει να υπάρχει χώρος για όλους και όλα τα life style γιατί είναι αλήθεια ότι το caravan lifestyle είναι ένας πολύ όμορφος και ιδιαίτερος τρόπος ζωής.
2. Ο παραλογισμός του «βρίσκω μια ωραία καβάτζα σε μια παραλία και τραβάω χειρόφρενο για 1-2-3 βδομάδες», Ήταν – είναι – και θα είναι παράνομο και εκτός από παράνομο, είναι και αντικοινωνικό και περιβαλλοντολογικά απαράδεκτο.
Υ.Γ. 1. Καλό θα είναι πάντα να κοιτάμε τα λάθη μας και να κατανοούμε και την αντίθετη γνώμη, μόνο έτσι θα υπάρχει πραγματικά και από κοινού λύση σε προβλήματα όλων μας.
Φανταστείτε να πιέζαμε όλοι μαζί για τη δημιουργία ειδικών χώρων, πόσο πιο εύκολά θα υπήρχε μια λύση.
Υ.Γ. 2. Παρακαλώ, δεν μπορώ να μπω στη λογική «γιατί δεν λες γι’ αυτό» και «ναι αλλα δεν λες για τον Δήμο που τόσα χρόνια εκείνο» κτλ κτλ , δηλαδή όπως λένε και στο χωριό μου το whataboutism. Ο πανέμορφος Μύτικας έχει πολλά προβλήματα, αν όμως κάθε φορά που συζητάμε για το ένα θέμα στρέφουμε την κουβέντα σε άλλο, δεν θα λύσουμε ποτέ κανένα.
Υ.Γ. 3. Πραγματικά το έχω απορία, χρειάζεται κάποιος νόμος ή κάποιο ευρωπαϊκό κονδύλι και να μην πράττουμε το αυτονόητο; Χρειαζόμαστε κάποιον με καρότο ή με μαστίγιο για να καταλάβουμε ότι υπάρχει πρόβλημα με την οικειοποίηση ελεύθερων και δημόσιων χώρων με ό,τι αυτό συνεπάγεται (περιβαλλοντολογικά, κοινωνικά κτλ.);
Με εκτίμηση και σεβασμό
Δημήτρης Θεοδωράκης