Η μεταφορά της εκκλησίας των Αγίων Σαράντα από την Κηφισίας | Youtube
Τρεις και πλέον δεκαετίες πριν, πάρθηκε και υλοποιήθηκε μία απόφαση στη χώρας μας, που όμοια της δεν πρέπει να έχει υπάρξει ξανά από τότε. Το «ξερίζωμα» η μεταφορά, αυτούσιας, μία εκκλησίας από ένα σημείο σε ένα άλλο! Το παράτολμο αυτό επιχείρημα, που εν τέλει στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, συνέβη τον Μάρτιο του 1991 στην Κηφισιά, με στόχο να σωθεί το βυζαντινό παρεκκλήσι των Αγίων Σαράντα και ταυτόχρονα να γίνει η διαπλάτυνση της Λεωφόρου Κηφισίας, που τότε σε εκείνο το σημείο «έκλεινε» σε μία λωρίδα.
Οι κάτοικοι ή οι επισκέπτες της περιοχής, γνωρίζουν πως το παρεκκλήσι βρίσκεται στο αλσύλλιο απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Δεν βρισκόταν όμως πάντα εκεί. Για την ακρίβεια μέχρι και το 1991 το εκκλησάκι ήταν θεμελιωμένο, 150 μέτρα περίπου μακρύτερα, εκεί που πλέον περνά η δεξιά λωρίδα στην άνοδο της Κηφισίας.
Tο ντοκιμαντέρ με τη μεταφορά βήμα προς βήμα ως και την ολοκλήρωσή της:
Το εκκλησάκι των Αγίων Σαράντα
Στις αρχές των 90s η Κηφισίας ήταν δύο λωρίδες, ωστόσο στο σημείο που είχε χτιστεί το 1562 το συγκεκριμένο παρεκκλήσι, «έκλεινε» σε μία λωρίδα, δημιουργώντας πολλά προβλήματα στην κυκλοφορία.
Το μοναδικό αυτό βυζαντινό μνημείο, ήταν μέρος της ζωντανής ιστορίας της Κηφισιάς και δυστυχώς οι λύσεις που είχαν προταθεί τότε ήταν από μηδαμινές έως ελάχιστες, με την τεχνική εταιρία που είχε αναλάβει το έργο της διαπλάτυνσης του δρόμου να προβλέπει ακόμα και την κατεδάφισή του. Οι κάτοικοι ωστόσο κατάφεραν να αποτρέψουν την καταστροφή του.
Έπειτα από πρόταση του γνωστού αρχιτέκτονα Δημήτρη Κορρέ, προς τον Δήμο και με τις απαραίτητες ενέργειες, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έλαβε μια ιστορική απόφαση. Να μεταφερθεί ο ναός -που είχε κηρυχθεί διατηρητέος σε άλλο σημείο. Κι όταν λέμε να μεταφερθεί, αυτούσιος. Να τον πάρουν ουσιαστικά από το ένα σημείο και να το πάνε στο άλλο που είχε επιλεχθεί.
Από την Κηφισίας στο αλσύλλιο
Το εγχείρημα ακόμα και στα χαρτιά έμοιαζε γιγαντιαίο. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως δεν υπήρχε –μέχρι να βρεθεί μία- ασφαλιστική εταιρία ώστε να αναλάβει να ασφαλίσει το όλο εγχείρημα.
Το Υπουργείο Πολιτισμού ανέλαβε τη χρηματοδότηση, ο Δημήτρης Κορρές έφτιαξε τα σχέδια της μεταφοράς και οι μηχανικοί της Ελληνικής Τεχνοδομικής ανέλαβαν το κολοσσιαίο για τα δεδομένα της εποχής έργο.
Το σχέδιο ήθελε η μεταφορά των Αγ.Σαράντα, με τρόπο τέτοιο που δεν είχε γίνει ποτέ ξανά, καθώς το κτήριο θα έπρεπε αρχικά να ανασηκωθεί (μαζί με τα θεμέλια), να τοποθετηθεί πάνω σε ειδική πλατφόρμα κι εν συνεχεία να κυλήσει πάνω σε ράγες με σκοπό να μεταφερθεί 150 μέτρα πιο πέρα, απέναντι ακριβώς από τον ναό του Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς.
Αφού έγιναν οι απαραίτητες εργασίες, τοποθετήθηκαν στα θεμέλια υδραυλικοί γρύλοι, που σταδιακά ανασήκωσαν τον ναό 8 με 10 εκατοστά από το έδαφος. Αφού τοποθετήθηκε στην πλατφόρμα που είχε δημιουργηθεί άρχισε να κυλά πάνω στις ράγες με ταχύτητα περίπου 6 μέτρα την ώρα. Το εγχείρημα γινόταν ακόμη πιο δύσκολοι καθώς η διαδρομή είχε και δύο στροφές.
Αρχικά τον περιέστρεψαν 90 μοίρες για να ευθυγραμμιστεί με τις ράγες, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως για λίγη ώρα ήταν ο μοναδικός χριστιανικός ναός που το Ιερό του δεν είναι στραμμένο προς την ανατολή! Στο τρίτο και τελευταίο στροφείο πήρε τη θέση του, με τον σωστό προσανατολισμό, και εν συνεχεία τοποθετήθηκε στο σημείο που βρίσκεται μέχρι και σήμερα!