Μαζέψαμε τις δέκα ελληνικές συμμετοχές που «βούλιαξαν» στη Eurovision

Για πολλούς η Eurovision είναι ένας καθρέφτης της ευρωπαϊκής μουσικής κουλτούρας, μια σκηνή όπου οι χώρες διεκδικούν την αναγνώριση και την αποδοχή του κοινού και των κριτικών. Για την Ελλάδα, η πορεία στον θεσμό περιλαμβάνει λαμπρές στιγμές , μεγάλες νίκες -βλέπε number one και Έλενα Παπαρίζου- αλλά και συμμετοχές που, παρά τις καλές προθέσεις και την προσπάθεια των καλλιτεχνών, δεν κατάφεραν να κερδίσουν τις εντυπώσεις.

Προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε τις δέκα ελληνικές συμμετοχές που αποτυπώθηκαν στη μνήμη μας για τους λάθος λόγους – τραγούδια που έμειναν χαμηλά στο βαθμολογικό πίνακα και δεν μπόρεσαν να ξεχωρίσουν. Αυτές οι συμμετοχές αποτελούν μια υπενθύμιση ότι στη Eurovision δεν αρκεί μόνο μια καλή φωνή, αλλά εξαρτάται από τη σωστή συγκυρία, τις πολιτικο-οικονομικές συνθήκες, τη συμπεριληπτικότητα, τη σκηνική παρουσία και γενικά είναι ένας συνδυασμός διάφορων παραμέτρων έτσι ώστε να κερδίσει κανείς το ευρωπαϊκό κοινό.

1. Βίκτωρ Βερνίκος – «What They Say» (2023)

Το τραγούδι “What They Say” του Έλληνα τραγουδιστή Βίκτωρα Βερνίκου εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό της Eurovision 2023 μετά την εσωτερική επιλογή του Βερνίκου από την ΕΡΤ. H ελληνική συμμετοχή δεν πήγε καθόλου καλά, καθώς ο Βίκτωρας δεν κατάφερε καν να περάσει στον τελικό του μουσικού διαγωνισμού.

Μάλιστα, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, η Ελλάδα και ο Victor Vernicos, στον ημιτελικό της Eurovision 2023 συγκέντρωσαν μόλις 14 βαθμούς, 12 από την Κύπρο και 2 από την Αρμενία, σημειώνοντας τη χειρότερη επίδοση που είχαμε ποτέ σε ημιτελικό. Στην τελική κατάταξη του πίνακα, η Ελλάδα ήρθε 13η, ανάμεσα σε 16 χώρες που συμμετείχαν στον Β’ Ημιτελικό της Eurovision.

2. Κατερίνα Ντούσκα – «Better Love» (2019):

Μπορεί να πέρασε στον μεγάλο τελικό εκείνη τη χρονιά, όμως η Κατερίνα Ντούσκα δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις με το τραγούδι «Better Love» και έτσι το 2019 η Ελλάδα βρέθηκε στην 21η θέση από τις 26 συμμετοχές. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την φωνή της Ντούσκα, ωστόσο ίσως η ενδυματολογική επιλογή και γενικά η σκηνική της παρουσία ήταν αυτή που είχε δημιουργήσει αρνητική εντύπωση, με πολλούς να τη χαρακτηρίζουν ως «ντεμοντέ» και αναχρονιστική για τα δεδομένα.

Διαβάστε Επίσης: Όταν έγινα β’ αρχηγός αποστολής στη Eurovision

3. Argo – “Utopian Land” (2016):

Το 2016, η Ελλάδα αποφάσισε να στείλει ένα τραγούδι το οποίο προσπάθησε να αναμείξει το hip-hop με παραδοσιακά ελληνικά στοιχεία. Το “Utopian Land” ερμηνεύτηκε από το συγκρότημα Argo και περιείχε στίχους στα ελληνικά και αγγλικά. Παρά την προσπάθεια να συνδυάσουν τοπική κουλτούρα με μοντέρνο ήχο, το αποτέλεσμα θεωρήθηκε χαοτικό και ασύνδετο.

Η σκηνική παρουσία επίσης δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει ούτε τις επιτροπές ούτε το κοινό. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα αποκλείστηκε από τον τελικό για πρώτη φορά μετά από 14 συνεχόμενες παρουσίες στον τελικό, τερματίζοντας στην 16η θέση του ημιτελικού με μόλις 44 βαθμούς.

4. Freaky Fortune feat. RiskyKidd – “Rise Up” (2014):

Το 2014, η Ελλάδα επέλεξε μια πιο σύγχρονη προσέγγιση με το “Rise Up”, ένα κομμάτι που ερμήνευσαν οι Freaky Fortune και ο RiskyKidd. Το τραγούδι είχε έντονο ρυθμό και dance διάθεση, ενώ η σκηνική εμφάνιση περιλάμβανε και έναν τραμπολίνο που υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την ενέργεια της εμφάνισης. Ωστόσο, η παραγωγή δεν κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε πιο προσεγμένες και εντυπωσιακές συμμετοχές. Η Ελλάδα κατέληξε στην 20ή θέση στον τελικό, συγκεντρώνοντας 35 βαθμούς, αρκετά χαμηλότερα από τις προσδοκίες.

5. Μαντώ – “Never Let You Go” (2003):

Η Μαντώ, γνωστή για τη δυναμική φωνή της, επιλέχθηκε το 2003 για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα με το τραγούδι “Never Let You Go”, μια ποπ-μπαλάντα με μελωδικά στοιχεία που θύμιζαν προηγούμενες δεκαετίες. Παρά τις φωνητικές της ικανότητες, δεν κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού και των επιτροπών. Το τραγούδι τερμάτισε στην 17η θέση, αποσπώντας 25 βαθμούς – μια θέση που θεωρήθηκε κατώτερη των προσδοκιών για μία τόσο έμπειρη τραγουδίστρια.

6. Μιχάλης Ρακιντζής – “S.A.G.A.P.O.” (2002):

Το 2002, ο Μιχάλης Ρακιντζής αποφάσισε να φέρει μια φουτουριστική αισθητική στη σκηνή της Eurovision με το “S.A.G.A.P.O.”, ένα τραγούδι με ηλεκτρονικό ήχο και ρομποτική χορογραφία. Η εμφάνιση ήταν εκκεντρική, με στρατιωτικά κοστούμια και έντονη σκηνική παρουσία, αλλά το κοινό και οι επιτροπές δεν ενθουσιάστηκαν. Το τραγούδι τερμάτισε στην 17η θέση, λαμβάνοντας 27 βαθμούς, ενώ το στυλ του τραγουδιού έμεινε ως ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα στην ιστορία της ελληνικής συμμετοχής.

7. Thalassa – “Mia Krifi Evesthisia” (1998):

Το 1998, η Ελλάδα επέλεξε μια παραδοσιακή μπαλάντα ερμηνευμένη από το συγκρότημα Thalassa. Το τραγούδι “Mia Krifi Evesthisia” (Μια Κρυφή Ευαισθησία) ήταν μια συναισθηματική, μελωδική σύνθεση που ωστόσο δεν κατάφερε να συγκινήσει το ευρωπαϊκό κοινό.

Η σκηνική παρουσία ήταν απλή, χωρίς ιδιαίτερα σκηνικά ή οπτικά εφέ, κάτι που ίσως συνέβαλε στο να περάσει απαρατήρητο. Η Ελλάδα κατέλαβε την 20ή θέση, λαμβάνοντας μόλις 12 βαθμούς – η χειρότερη θέση που είχε κατακτήσει η Ελλάδα μέχρι τότε.

8. Χρήστος Κάλοου & Wave – “Horis Skopo” (1990):

Το 1990, η Ελλάδα επέλεξε το “Horis Skopo”, ένα τραγούδι που συνδύαζε pop και rock στοιχεία αλλά δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Η εμφάνιση των Χρήστου Κάλοου και του συγκροτήματος Wave ήταν μάλλον υποτονική και το τραγούδι δεν άφησε ιδιαίτερες εντυπώσεις. Τερμάτισε στην 19η θέση με μόλις 11 βαθμούς, απογοητεύοντας τόσο το κοινό όσο και τους διοργανωτές.

9. Αφροδίτη Φρυδά – “Clown” (1988):

Το “Clown” ήταν ένα τραγούδι με ιδιαίτερη θεματολογία, καθώς αναφερόταν στην ιστορία ενός θλιμμένου κλόουν. Παρά τη συναισθηματική προσέγγιση και την προσπάθεια της Αφροδίτης Φρυδά να δώσει έμφαση στην ερμηνεία, η παρουσίαση θεωρήθηκε μάλλον αδιάφορη. Το κοινό δεν ανταποκρίθηκε όπως αναμενόταν και η Ελλάδα τερμάτισε στην 17η θέση με μόλις 10 βαθμούς, ένα από τα χαμηλότερα σκορ εκείνης της χρονιάς.

10. Τάκης Μπινιάρης – “Mοιάζουμε” (1985):

Το 1985, ο Τάκης Μπινιάρης ερμήνευσε το “Μοιάζουμε”, μια μελωδική αλλά αρκετά ξεπερασμένη μπαλάντα που δεν κατάφερε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού. Η σκηνική παρουσία ήταν απλή, χωρίς σκηνικά ή ιδιαίτερα οπτικά εφέ, γεγονός που συνέβαλε στο να περάσει απαρατήρητο. Το τραγούδι συγκέντρωσε μόλις 15 βαθμούς, καταλαμβάνοντας την 16η θέση – που ήταν η 4η από το τέλος.