Παναγιωτόπουλος Γιώργος
Καθηγητής,
Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών
Η κυβερνοεπίθεση που σημειώθηκε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, κατά το προηγούμενο διάστημα, δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Δεν πρόκειται για ένα τεχνικό πρόβλημα αλλά για μια κρίσιμη ένδειξη ενός συστημικού κενού.
Είναι σύμπτωμα ενός βαθύτερου διαρθρωτικού προβλήματος, της θεσμικής και χρηματοδοτικής υποτίμησης της κυβερνοασφάλειας σε πανεπιστήμια και δημόσιους οργανισμούς. Τα προσωπικά δεδομένα φοιτητών/τριών και προσωπικού, τα ακαδημαϊκά στοιχεία τους, ακόμη και οικονομικές ή διοικητικές πληροφορίες παραβιάστηκαν με ευκολία.
Ποιος μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι πρόκειται για «εξαίρεση στον κανόνα»;
Μάλλον, η εξαίρεση φαίνεται να είναι ο κανόνας. Η κανονικότητα είναι η έλλειψη. Ανεπαρκείς πόροι, γερασμένες δικτυακές υποδομές, απουσία εθνικού στρατηγικού σχεδίου και, κυρίως, μια οριζόντια αδυναμία να αντιληφθούμε την ασφάλεια ως σταθερή δημόσια επένδυση.
Πόσα ακόμη περιστατικά θα χρειαστούν για να αντιμετωπιστεί η κυβερνοασφάλεια όχι ως τεχνικό υποσημείωμα αλλά ως πυλώνας λειτουργίας του κράτους;
Τα ερωτήματα συσσωρεύονται:
Πώς μπορεί το πανεπιστήμιο του 21ου αιώνα να παρέχει ποιοτική εκπαίδευση όταν τα πληροφοριακά συστήματά του λειτουργούν χάριν πρωτοβουλιών και φιλότιμων προσπαθειών των διοικήσεων και των εργαζομένων;
Γιατί η ασφάλεια των δεδομένων αντιμετωπίζεται ως δευτερεύουσα λειτουργία του κράτους;
Τι εμποδίζει τη δημιουργία ενός εθνικού πλαισίου υποχρεωτικής χρηματοδότησης για την κυβερνοασφάλεια, διακριτού από άλλες γενικές δαπάνες;
Η σημερινή κατάσταση δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό. Είναι πολιτικό.
Όχι επειδή η τεχνολογία λείπει, αλλά επειδή οι επιλογές προτεραιοτήτων αποφεύγουν συστηματικά να επενδύσουν σε ό, τι δε «φαίνεται».
Αλήθεια, πόσο ελκυστικό είναι για μια κυβέρνηση να διαθέσει κονδύλια σε συστήματα διάγνωσης απειλών και σε «αόρατους» μηχανισμούς προστασίας, όταν μπορεί να προβάλει θεαματικά την εφαρμογή μιας νέας πλατφόρμας;
Όμως οι ψηφιακές υποδομές, αν μείνουν απροστάτευτες, δεν είναι πρόοδος. Είναι εθνικός κίνδυνος.
Η ενίσχυση της προσβασιμότητας, η απλοποίηση των υπηρεσιών, η αυτοματοποίηση των…