Ιερατική Σύναξη στο Ησυχαστήριο Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης

Κατόπιν, ο Μητροπολίτης
Μεσογαίας ανέπτυξε το θέμα του ξεκινώντας εισαγωγικά από τους ρυθμούς με τους
οποίους κατακτάται στις μέρες μας η γνώση και μέσα από αυτή την κατάκτηση της
γνώσης αναδιαμορφώνεται και το πλαίσιο της ποιμαντικής μας διακονίας. Η γνώση
κατακτάται και εφαρμόζεται στην τεχνολογία, την οικονομία και την ηθική, υπό το
πρίσμα του εφικτού, του επιθυμητού και του επιτρεπτού. Στη συνέχεια λαμβάνοντας
ως παραδείγματα την ταχύτατη ανάπτυξη της φυσικής, της τεχνολογίας και της
ιατρικής πραγματοποίησε ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη των επιστημών αυτών και
εστίασε στα διάφορα ζητήματα που εγείρει αυτή η ανάπτυξη. Κυρίως, στο επίπεδο
ότι ο άνθρωπος προσπαθεί εσφαλμένα να υποκαταστήσει Τον Θεό.

Πιο συγκεκριμένα, ως
προς την επιστήμη της Φυσικής, υπογράμμισε τον τρόπο με τον οποίο από την
κβαντική θεωρία του Μαξ Πλάνκ το 1900 φθάσαμε σήμερα να γνωρίζουμε ότι τα 3/4 του
υλικού κόσμου αποτελούν σκοτεινή ύλη που δεν διακρίνεται, δεν ανιχνεύεται και
δεν επικοινωνείται.

Ως προς την ανάπτυξη της
τεχνολογίας, ο εισηγητής επεσήμανε, πως μέσα σε λίγα χρόνια από την δημιουργία
του διαδικτύου το 1991 το οποίο χρειάστηκε 7 χρόνια για να γίνει αποδεκτό και
δημοφιλές, φθάσαμε στην τεχνητή νοημοσύνη το 2022, που έγινε δημοφιλής μέσα σε
λίγους μήνες.

Για την ανάπτυξη της
ιατρικής δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν. Και
πάλι στην ιστορική αναδρομή, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, χρησιμοποίησε ως
παράδειγμα την ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA το 1953 για να φθάσουμε στο
1996 στην κλωνοποίηση ζώου. Ενώ, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε ζητήματα
βιοηθικής, όπως οι αμβλώσεις που από την αρχή του έτους παγκοσμίως φθάνουν τα
17.000.000, αλλά και την ευθανασία, τονίζοντας ότι πριν φθάσουμε στην αναζήτηση
της ευθανασίας πρέπει να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής του ανθρώπου σε
προγενέστερη φάση.

Σε όλα αυτά τα ζητήματα
έχει λόγο η σύγχρονη ποιμαντική, η οποία καλείται να δώσει στον πονεμένο
άνθρωπο την αίσθηση, ότι είναι πολύτιμος, αγαπητός και επιθυμητός, σκορπίζοντας
έτσι, χαρά, φως, ζωή και ελπίδα. Το λάθος το οποίο ενδεχομένως διαπράττουμε
είναι ότι εμπλέκουμε τον Θεό, αφαιρώντας τη δική μας υποχρεωτική προσπάθεια.
Δεν θα αποφασίσουμε εμείς για τα διάφορα διλλήματα βιοηθικής φύσεως, αλλά θα
έχουμε μία ανοικτή αγκαλιά για όποιον την αναζητήσει, με όπλο την φλογερή μας
προσευχή. Η φιλανθρωπία δεν σημαίνει συμβιβασμό, αλλά κατανόηση της κατάστασης
του πλησίον μας. Ό,τι είμαστε δεν αλλάζει. Ό,τι, όμως, νιώθουμε διορθώνεται,
φθάνοντας στον απώτερο σκοπό της ποιμαντικής που δεν είναι άλλος από την
απελευθέρωση του ανθρώπου από τα πάθη του.

Ακολούθησε διάλογος
μεταξύ των ιερέων, που συντόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και
Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, κατά τον οποίο ο ομιλητής απάντησε στις ερωτήσεις που
έθεσαν οι κληρικοί.

Την Ιερατική Σύναξη
έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, ο οποίος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη
Μεσογαίας για την παρουσία του, την επιστημονικά και θεολογικά εμπεριστατωμένη
εισήγησή του και αναφέρθηκε στα τρέχοντα ποιμαντικά και διοικητικά θέματα της
Ιεράς Μητροπόλεως.