Δυστυχώς, στη σύγχρονη εποχή της ψηφιακής επικοινωνίας, η δημόσια συζήτηση συχνά εκτρέπεται. Αντί για γόνιμο πολιτικό διάλογο, παρατηρούμε προσωπικές επιθέσεις, ανώνυμη κριτική και λασπολογία, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο δημόσιος λόγος δηλητηριάζεται όταν αντί για επιχειρήματα κυριαρχεί η σπίλωση χαρακτήρων και η διασπορά ψευδών ή συκοφαντικών σχολίων.
Η ανωνυμία στο διαδίκτυο δεν είναι κατά ανάγκη και μονοσήμαντα κάτι κακό, προσωπικά δεν την απορρίπτουμε συλλήβδην. Αξιολογούμε τι είναι αυτό που καταθέτει κάποιος και πως το λέει. Αν κάποιος έχει εκείνη την Παιδεία και κοινωνική μόρφωση, μέσα από όρους πολιτικής ευπρέπειας μπορεί να καταθέσει στο δημόσιο διάλογο πολύ σημαντικές απόψεις και προτάσεις, ναι ακόμη και ανώνυμα και αυτό είναι αναμφίβολα θετικό.
Πολλές φορές όμως η ανωνυμία, δυστυχώς, λειτουργεί ως ασπίδα που επιτρέπει σε κάποιους να εκτοξεύουν κατηγορίες χωρίς ευθύνη και γίνεται το καταφύγιο ανθρώπων, που επειδή αδυνατούν να δομήσουν πειστικό αντιπολιτευτικό λόγο και έχουν μία ιστορία αρνητικών καταγεγραμμένων πολιτικών πεπραγμένων, ουσιαστικά βολεύονται με το να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία, γιατί αν βγουν επώνυμα, με τα καταγεγραμμένα πεπραγμένα τους, μάλλον θα ακυρώνουν και θα απαξιώνουν οι ίδιοι τα λεγόμενα τους και αυτό δεν το θέλουν.
Αυτή η πρακτική, εκτός του ότι απαξιώνει τον πολιτικό διάλογο, πλήττει και τον ίδιο τον θεσμό της δημοκρατίας, καθώς αποθαρρύνει ανθρώπους από το να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική ζωή. Όταν ο δημόσιος χώρος γεμίζει με κραυγές και ύβρεις, χάνεται η ουσία.
Η τοπική αυτοδιοίκηση απαιτεί ανθρώπους που να εμφορούνται από αυτοδιοικητική κουλτούρα, από αυτοδιοικητική Παιδεία αλλά και Παιδεία γενικότερα, σοβαρούς, συνεπείς, ψύχραιμους, συναινετικούς, διαλογικούς, με αίσθηση του μέτρου και του σεβασμού στην αντίθετη άποψη, ευγενικούς στη διαλογική διαδικασία, με ιδέες, με προτάσεις, ανθρώπους των έργων και όχι των λόγων, ανεφάρμοστων πρακτικών και θεωριών, γραφικούς και βερμπαλιστές.
Η κοινωνία χρειάζεται πολιτικό πολιτισμό. Χρειάζεται πολίτες και πολιτικούς που θα αντιπαρατίθενται με σεβασμό, με βάση τις ιδέες τους, όχι την προσωπική στοχοποίηση. Η διαφωνία είναι θεμιτή, αλλά πρέπει να είναι ουσιαστική και τεκμηριωμένη.
Αν θέλουμε να ζούμε σε ένα υγιές δημοκρατικό περιβάλλον, οφείλουμε όλοι να απορρίψουμε τη λάσπη και να επιμείνουμε στην πολιτική ουσία. Η ποιότητα του δημόσιου διαλόγου είναι αντανάκλαση της ποιότητας της δημοκρατίας μας.